Liegende en misleidende politici maken ons land kapot.

Het wordt steeds duidelijker dat wij steeds verder afglijden in het moeras en niemand de vinger op de zere plek durft te leggen.
Een economische samenwerking binnen Europa is een prima uitgangspunt, maar een gezamenlijke betalingsmunt blijkt dat zeker niet. Al bij de introductie van de Euro zijn er diverse fouten gemaakt, waarvan de belangrijkste niet wordt erkend, ook niet door de meest vooraanstaande economen, die alles zoveel mogelijk zien in een positief perspectief.
Infeite ziet veelal de eenvoudige burger het beter. De man in de straat ziet eenvoudig dat alles veel duurder is geworden, maar dat de inkomens niet zijn meegegroeid. En dit alles heeft te maken met de foutieve omrekeningskoers bij de introductie, waarbij wij door oud minister Gerrit Zalm eenvoudig zijn beduveld.
Één van de weinigen die dit aan de kaak stelde, was oud kamerlid van de Middenstandspartij en later voorzitter van de Nieuwe Midden Partij, Martin Dessing. Door de DM te volgen bij omrekening zijn b.v. AOW-ers er een kleine 10% op achteruit gegaan. Tot aan de Hoge Raad heeft hij gevochten. Maar aangezien de belangen te groot zijn, immers wanneer hij gelijk zou krijgen, zou dit een schadepost van ca 30 miljard euro betekenen.
Alleen deze zogenaamde schadepost zou eenvoudig terugverdiend worden doordat o.a. de AOW inkomsten door besteding eenvoudig weer in de economie zouden terugvloeien. Nee onze bijdehante politici geven het liever weg aan Griekenland, wat wij nooit meer terug zullen zien. Wat is dan beter? En wanneer je minder te besteden hebt, werkt dit door in de economie. Bedrijven hebben voordeel bij de euro, tenminste wanneer men internationale belangen heeft. Maar de eenvoudige burger kent alleen maar nadelen.

Aan alle kanten worden wij bang gemaakt. De Franse president Sarkozy waarschuwde deze week, dat de vrede binnen Europa in gevaar zou kunnen komen, wanneer de euro zone uit elkaar zou vallen. Maar heeft dit alles niet te maken met uit historisch perspectief? Voordat de euro ontstond na de val van de muur was Duitsland zeer sterk in opmars. Ingewijden weten dat dit een doorn in het oog was van Frankrijk. Met een gezamenlijke munt was alles beter te beteugelen.
Maar geeft het uiteenvallen van de euro alleen maar ellende, of kan het ook nieuwe kansen bieden? Belangrijk in deze is hoe het proces vorm zal worden gegeven. Wij moeten geleerd hebben van de introductie van de euro, die op zeer ondemocratische wijze tot stand is gekomen. Uitgangspunt in alles zal moeten zijn een democratisch proces opgang brengen, waarbij de burger invloed krijgt. In deze zou europa zelf het voortouw moeten nemen, door de lidstaten op te dragen hun bevolking te raadplegen, of men de huidige constellatie wil, of dat de Euro als betalingmiddel zal worden gestaakt en wellicht zuiver als handelsmunt overeind blijft Want alleen met voldoende raakvlak kan een gezamenlijke munt een succes worden.
Anders zal het een nachtmerrie worden en zullen er uiteindelijk alleen maar verliezers zijn. In iedergeval zullen de leiders meer lef en intellect moeten tonen als de laatste tien jaar.

Parallel met de krediet crisis kwam deze week volop in het nieuws de discussie rond de pensioenen en de huizenmarkt. Nederlandse Bankpresident Klaas Knot stelde dat de pensioenen weleens met twee tot zeven procent gekort moeten worden en dat mensen bij de aankoop van een woning 10% eigen geld moeten meebrengen. Al met al een onzinnige gedachte. Gelukkig vond VMO voorzitter, Bernard Wientjes, de pensioenuitspraken onzinnig. Alleen legt hij ook niet de vinger op de zere plek, door de bal te leggen bij de overheid die eenvoudig geld kan stoppen in de fondsen. Omgekeerd is het in het verleden ook gebeurd.

De VPN zal nooit een korting op pensioenen accepteren, alleen zal het toezicht verscherpt moeten worden, dat niet amateuristisch met pensioengelden omgesprongen kan worden.
Tenslotte zijn de uitspraken over de woningmarkt funest. Er zal veel moeten veranderen, om de burger weer mogelijkheden te geven, om zelf verantwoorde keuzes te kunnen maken. Het stimuleren van de koopmarkt mag niet ten koste gaan van de huurmarkt. Nu kunnen mensen aan de onder kant steeds moeilijker een huurwoning vinden, omdat er duidelijk krapte optreedt, ook door opgedrongen Europesche regelgeving. Maar de zelfde burger kan niet makkelijk een koopwoning vinden door de steeds zwaardere voorwaarden die banken hanteren. Zo zullen steeds meer mensen in de problemen komen. En wordt voor velen woongenot een utopie.

Arjan Gelder.